Het huis van vertrouwen

’t Is zweten

geblazen op onze dagen

en het is geweten

dat computers en aanbelangen

om onze onverdeelde aandacht

vragen

neen, niet effen naar het toilet

om wat stress te lozen

neen, niet even telefoneren

tussendoor

je kan het gewoon niet wagen

want achter je rug,

- die onwezenlijke binaire beestjes

ver van ordinair en toch zo vals

als de kat van hiernaast -

vallen ze om geen reden uit

door hun kamers sluipen

levensbedreigende wormen

die vanbinnen uit een val

uitzetten

als een virus

de ziekte verspreiden

in mijn huis van vertrouwen

ik weet het

haat ligt nooit ver wakker

naast hartstocht en liefde

en vooral ik

in mijn bed

na de zoveelste computerpanne.

© Rudi J.P. Lejaeghere